دنیای مطالب

اگر شما قصد دارید ایمیل های خود را از طریق یک سرویس ابری مانند جی میل چک کنید، می توانید این کار را بدون کمک از پروتکل های POP3 و IMAP انجام دهید. اما اگر قصد دارید ایمیل های خودتان را از طریق تلفن یا یک برنامه کلاینت مانند Outlook یا Thunderbird مشاهده کنید، شما به یک راه برای متصل کردن سرور راه دور به موبایل یا کامپیوتر خود نیاز خواهید داشت. پروتکل های POP3 و IMAP مانند یک پل ارتباطی عمل کرده و برنامه کلاینت (Outlook یا Thunderbird) شما را به سرورهای ایمیل متصل می کنند.

همانطور که قبلا اشاره کردیم هر دوی این پروتکل ها قابل اطمینان هستند اما تفاوتی با یکدیگر دارند. پروتکل POP3 مانند یک مسیر یکطرفه است. ایمیل می تواند از طریق این پروتکل به برنامه کلاینت شما منتقل شود اما بعد از آن، اتصال شما با سرور راه دور قطع خواهد شد. به زبان ساده، تغییراتی که شما بعد از دریافت ایمیل اعمل می کنید (مانند حذف ایمیل) بر روی سرور تاثیری نخواهد داشت. برای مثال، اگر شما از طریق تلفن همراه خود و پروتکل POP3 ایمیلی را بررسی کرده و سپس آن را حذف کنید هنوز هم آن ایمیل در سرور موجود خواهد بود. زیرا پروتکل POP3 قابلیت Sync با سرور را ندارد و فقط می تواند ایمیل ها را به برنامه کلاینت شما منتقل کند.

در دست دیگر، پروتکل IMAP قرار دارد که مانند یک خیابان دو طرفه است. شما می توانید از طریق این پروتکل ایمیل های خود را بر روی برنامه کلاینت مشاهده کنید. همچنین اگر تغییری بر روی ایمیل انجام دهید (مانند حذف ایمیل) بلافاصله در سرور نیز اعمال خواهد شد.

شاید این سوال برایتان مطرح شود که از کدامیک از این دو پروتکل استفاده کنیم؟ پاسخ این سوال بستگی به چگونگی استفاده شما از ایمیل دارد. اگر شما نمی خواهید که تلفن همراهتان با کلود Sync شود، پروتکل POP3 انتخاب مناسبی است اما اگر نیاز دارید که همزمان سازی در هر محلی انجام شود بهتر است که از پروتکل IMAP استفاده کنید.